Eibarko euskara hiztegia

1. maniatze [maneatu] . du ad. (OEH). Manejar(se), arreglar(se), preparar(se). Ia baibenen bat izaten ebanian zelan maniatzen zan jausi barik egoteko. (Zirik 116).

2. maniatze [maneatu] . du (OEH). Aderezar, condimentar, preparar la comida. Sukalderaiño sartu zan. Etxekoandria bere alabarik gaztienakin afarixa maniatzen ziharduan leku ber-bertaraiño. (Zirik 118).